Berichten

,

Reading-Opleiding Dag 7&8

Het tweede weekend van februari zou in het teken staan van mannelijke en vrouwelijke energie binnen de reading-opleiding. Als ik heel eerlijk ben, vond ik dit binnen de healing-opleiding het minst interessante onderwerp. Je kunt je dus vast wel voorstellen dat ik wat weerstand ervaarde voor dit weekend. Sterker nog, voor het eerst had ik geen zin om te gaan. De lessen vonden dit keer bij de docenten thuis plaats. Samen met een klasgenootje reed ik naar Sliedrecht waar de docenten wonen. Ik was al eens eerder bij hen thuis geweest tijdens de healing-opleiding. Het is een bijzonder mooi huis met uitzicht op het water. Midden in de woonkamer met uitkijk over het water zat ik geduldig te wachten op wat de komende dagen zou brengen.

Als we een korte grondingsoefening gedaan hebben, beginnen we te kijken wat mannelijke energie doet met ons energiesysteem. We moeten voelen wat er gebeurt in ons lichaam als we puur mannelijke energie gaan stromen. Ik voel heel duidelijk dat mijn hartchakra dichtgedraaid wordt. Het is alsof al het gevoel zo uit me geknepen wordt en ik gevoelloos achterblijf. Als de docent vraagt om na te denken wat onze verborgen kracht is in het stromen van de pure mannelijke energie. Ik bedenk me dat ik ‘gevoelloos worden’ niet als een kracht zie. De docent verbeterd me, hij geeft aan dat als ik al het gevoel van buiten kan uitschakelen ik daardoor juist bijzonder goed mijn binnenwereld kan voelen.

Dan moet ik tegenover een klasgenoot gaan zitten en moeten we kijken wat het geven en ontvangen van mannelijke energie ons voor een informatie geeft. Als ik iets meer mannelijke energie stroom in mijn hartchakra, sluit deze zich iets meer waardoor er meer balans ontstaat met mijn derde chakra en ik dus meer daadkracht zal hebben. Het stromen van mannelijke aarde energie wordt dan ook aangeraden. Bij de kosmische mannelijke energie voel ik me helemaal thuis. Als ik vertel dat als ik mannelijke kosmische energie stroom door mijn chakra’s ik zeer analytisch kan kijken, en informatie helder door krijg. De docent lacht en zegt dat dat logisch is, ik ben een echte “Ziener”. Een Ziener is iemand die heel duidelijk ziet hoe het leven gaat verlopen (oftewel veel mannelijke kosmische energie stroomt van nature).

Na een korte pauze oefenen we dezelfde oefening met vrouwelijke energie. Waar bij mannelijke energie mijn analystische vermogen en het houden van overzicht vergroot wordt, wordt bij het stromen van mijn vrouwelijke energie mijn intuïtieve vermogens groter, maar ook de chaos in mijn hoofd. Mijn helderwetendheid en inlevende vermogens nemen toe, maar creëren ook een enorme wolk in mijn gedachten. Ik kan niet meer helder denken en zelfs het volgen van de oefening wordt een uitdaging voor mij. Het stromen van vrouwelijke energie zorgt ervoor dat ik makkelijker gevoelens overneem van anderen.

Dan praten we na de lunch een groot gedeelte van de les over bewustzijn en energie. De docent verteld ons dat we met ons bewustzijn een veld van energie kunnen uitnodigen om zo dingen te creëren die we willen hebben. Energie werkt buiten tijd en ruimte waardoor we nu al kunnen ervaren/voelen in energie wat we in de toekomst willen hebben. Dus als we succesvoller willen worden, kunnen we NU met ons bewustzijn onszelf al zo succesvol laten voelen… Als we dit bewust doen, trekken we die energie aan wat ons succesvoller maakt.
Dit onderwerp intrigeert me. Als we met ons bewustzijn energie kunnen creëren en dus ook dingen kunnen manifesteren. Hoe kan het dan dat mensen overleden personen kunnen zien? De docent legt uit dat door met je bewustzijn een veld te maken waarin overleden mensen kunnen komen, we prima met ze kunnen communiceren.

Dus ik vraag letterlijk of ik er dus zelf voor gezorgd heb, dat ik mijn vader na zijn dood nog één keer heel echt in dit leven heb gezien. Dat was op het moment dat ik mijn man voor het eerst meenam naar het graf van mijn vader. Daar terwijl we naar het graf staan te kijken, voel ik iemand achter me staan. Ik kijk om en even verderop zie ik mijn vader op een bankje zitten op het kerkhof. Ik knipper een paar keer met mijn ogen, maar het beeld is werkelijk kristalhelder. Alsof hij er daadwerkelijk zit, terwijl ik toch echt bij zijn graf sta. Plots voel ik een hele warme deken om me heen en weet onmiddellijk dat dit mijn vader is die zijn goedkeuring geeft aan de relatie met mijn man.

De docent geeft aan dat ik heel makkelijk in staat ben om een inderdaad een energetisch veld te creëren waarin overleden personen zich kunnen manifesteren en dus met mij kunnen praten. Als ik aangeef dat ik geen idee heb HOE ik dat gedaan heb, geeft hij aan dat dit onderbewust gebeurt is, mede dankzij mijn emoties die ik voelde op het moment dat ik mijn man voor het eerst meenam naar het graf van mijn vader.

We praten nog verder over dit onderwerp, maar het blijft me intrigeren. HOE deed ik dit dan? En kan ik dit nog steeds?

In de middag doen we nog een natuurcoachingswandeling. Dit bevalt me en als we dan een vraag moeten bedenken aan de natuur, krijg ik onmiddellijk antwoord overeenkomstig met de oracle kaart die ik voorafgaand aan deze dag getrokken had. De boodschap is helder: ik zit op de juiste stroom van de rivier. Go with the flow!

Tevreden en vol nieuwe kennis gaan we naar huis.

De volgende ochtend sta ik met veel meer enthousiasme op om naar Sliedrecht te rijden.
Eenmaal daar beginnen we de dag met een visualisatie oefening waarbij we kijken naar de mannelijke en vrouwelijke energie in ons systeem en de relatie met onze ouders. We kijken wanneer we in onze jeugd voor de huidige staat van mannelijke en vrouwelijke energie we gekozen hebben en helpen ons innerlijke kind te bevrijden van de energie van onze ouders. We komen terug in onze natuurlijke staat van mannelijke en vrouwelijke energie.
De boodschap die mijn innerlijke kind dan heeft is heel duidelijk: ik had als kind een duidelijke verbinding met het divine, maar moest dat loslaten omdat het volgens mijn ouders niet aards was. Als ik mijn innerlijke kind bevrijd van de energie van mijn ouders voel ik opnieuw dat ik de verbinding ben tussen de divine en alle aardse zaken.

Deze oefening neemt de hele ochtend in beslag en in de middag oefenen we weer enkele readings waarbij we specifiek kijken naar de verhouding mannelijke en vrouwelijke energie in onze readee. Daarnaast spelen we ook met de hoeveelheid mannelijke en vrouwelijke energie in onze readings waardoor we erachter komen dat dit op dezelfde plekken in het lichaam, verschillende informatie geeft. Wanneer mijn energie bekeken wordt, komt er naar boven dat er veel wijsheid in mij schuilt. Mijn tweede chakra is sterk ontwikkeld naar buiten toe. Ik kan heel goed zorgen voor de energie van anderen. Ik krijg as opdracht mee om beter voor mijn eigen energie te zorgen door die kracht naar buiten om te zetten naar binnen toe. Dan komt de verbinding van mijn hartchakra naar mijn buikchakra beter tot stand. Het werken met mensen met eenzelfde soort energietrilling heeft mijn voorkeur.

Na de les borrelen we nog even na, en vlak voordat ik naar huis ga verteld de docent mij nog even waarom ik naar een werkweek in Frankrijk zou moeten komen. Hij weet mij niet helemaal te overtuigen van de werkweek, maar dat ik vele vorige levens in Frankrijk heb gehad waaronder bij de Kelten en de plaats Marseille. Met name in Marseille heb ik veel met het mystieke gedaan waardoor ik veel dingen van tevoren zag aankomen. Daar op vakantie gaan zou goed zijn voor me.

Met deze nieuwe informatie val ik als een blok in slaap die avond.

Myst

/door
, ,

A confession

Ik heb een paar heerlijke weken vakantie gehad waarin mijn aandacht voornamelijk op mijn gezin gericht was in plaats van mijn spirituele zoektocht naar een nieuw leven waarin ik een baan heb die ik vol passie uitvoer. In de vakantie heb ik verschillende boeken gelezen (waar nog recensies van online zullen komen). Wat vast niet ontgaan zal zijn op Instagram is dat het onrustig is in mijn hoofd. Ik wil graag aan de slag, weet dat ik niet pas in standaardfuncties en zeer waarschijnlijk uitkom op een zelf gecreëerde baan……Maar in wat? Dat blijft nog steeds de vraag.

Ik ben een half jaar lang bezig geweest met het volgen van een healingopleiding om beter te leren luisteren naar mijn intuïtie. Uiteindelijk wilde ik ook met mijn intuïtie leren werken. Dat voelde goed en ik had het idee dat mijn persoonlijke ontwikkeling met sprongen vooruitging. Ook kwam ik er met behulp van mijn regressietherapeut achter dat ik een Hoog Sensitief Persoon ben. We losten in diverse regressiesessies een aantal blokkades op in mijn lijf die allemaal te maken hadden met het werken of volgen van mijn intuïtie. De relatie met mijn moeder is daarbij al een aantal keer aangehaald. Het inzicht dat ik HSP ben, geeft veel herkenning en inzicht in mezelf.

Eind juni ontving ik mijn diploma en ben ik een officieel gecertificeerde healer. De healings die ik geef, ervaar ik als bijzonder en ik ontwikkel daarin steeds meer zelfvertrouwen. Maar ik weet ook dat ik niet alleen maar bezig wil zijn met het geven van healings. Tijdens de healingsopleiding merk ik dat ik steeds meer informatie doorkrijg in de vorm van beelden. Die informatie blijkt enorm vaak te kloppen. Het is duidelijk voor mij, ik moet door met een readingsopleiding want dit is mijn kracht. Ik moet leren hoe ik die beelden vanuit liefde en licht kan gebruiken om mensen te adviseren en te helpen. Dit is één van de dingen die ik altijd op de automatische piloot doe in relaties met mijn vriendinnen en/of collega’s. Dan start mijn vakantie.

Ik sta voor een grote Gotische kerk in Quimper (Bretagne, Frankrijk). Als ik omhoog kijk en een foto maak, voel ik me in ene in twee dimensies tegelijkertijd. Het heden en enkele honderden jaren geleden. Met dezelfde twijfel die ik in mijn buik heb, kijk in zowel het heden als in het verleden omhoog.
Mijn man en zoon vermaken zich prima met een draaimolen die voor de kerk staat ter ere van het Keltisch Muziekfestival dat op dat moment gaande is. Ik besluit de kerk binnen te gaan om te kijken of mijn nare onderbuikgevoel, wat ik altijd in kerken ervaar, nog steeds aanwezig is gezien mijn laatste regressiesessie. Eenmaal binnen in de kerk, blijf ik vlak achter de deuren staan. De kerk is enorm groot en er zijn veel gekleurde glas-in-lood ramen te zien. Het valt me op dat ik me niet meer zo naar voel. Het onderbuikgevoel, dat ik al heel mijn leven in kerken heb, is weg. In plaats daarvan voel ik een enorme eenzaamheid. Wie begrijpt me nou als ik praat over tegelijkertijd in diverse dimensies leven? Als ik het heb over onbegrensd bewustzijn? Of praat over het terughalen van je eigen energie over de grenzen van tijd en ruimte?
Ik heb hele lieve vrienden die zeer ruimdenkend zijn en een fantastische man. Maar die verklaren me echt voor gek.

Dan ben ik een week later met mijn man en zoontje op bezoek bij mijn moeder en gebeurt er iets wat mij jarenlang in zijn greep heeft gehouden. Dit keer ben ik me er bewust van en voel ik wat het met me doet.
Wat gebeurde er?
Om dat uit te leggen moet ik eerst wat opbiechten.

Ik heb het al eerder gehad over de ietwat gecompliceerde relatie met mijn moeder, maar wat ik tot nu toe niet verteld heb is dat mijn moeder al jaren een alcoholist is. Dit is verergerd sinds de dood van mijn vader die ze nooit heeft kunnen verwerken, maar ook voor de dood van mijn vader was mijn moeder al jarenlang aan de drank.
Zo het hoge woord is eruit. *Zucht* Laten we bij het begin beginnen.

Ik ben bij mijn moeder op visite. Meestal blijven we een paar uurtjes (maximaal drie) want langer hou ik het gewoon niet vol. Nu weet ik dat dit energetisch verbonden is, ik ben HSP remember? We staat op een gegeven moment allemaal in de mooie tuin van mijn moeder te kijken hoe mijn zoontje speelt met de grote Berner Sennenhond van mijn moeder. Plots valt het me op dat mijn moeder niet meer bij ons staat. Ik moest nog wat vanuit de schuur halen en besluit naar binnen te gaan om de schuursleutel te halen. Terwijl ik via de achterdeur de keuken inloop, voel ik nog voordat ik iets hoor of zie dat mijn moeder iets geheims aan het doen is. Ze is in een aangrenzende kamer om de hoek en als ik de schuursleutel in de keuken pak, hoor ik dat ze heel zacht een fles terugzet in de kast. Op dat moment realiseer ik me dat al mijn zintuigen op scherp staan. Ik ben me zelfs bewust van het geknisper van iedere zandkorrel onder mijn schoenen. Ik doe alsof ik mijn moeder niet hoor, draai me om en loop weer naar buiten om de schuur in te gaan. Op dat moment roept mijn moeder quasinonchalant dat er nog een doos naar de schuur moet. Als ik klaar ben in de schuur en de sleutel wil terughangen in de keuken, staat mijn moeder buiten in de tuin met mijn man weer naar mijn spelende zoontje te kijken. Ik sta even stil in de keuken en check mijn eigen lichaam en energie. Mijn hartchakra en buikchakra voelen verkrampt. Alsof er keihard op die gebieden geduwd wordt. Ik voel een enorm schuldgevoel en ik vraag me af waarom IK me schuldig voel, terwijl ik eigenlijk mijn moeder betrapte.

Dan valt het kwartje, het is niet MIJN schuldgevoel. Het is van mijn moeder. Ik krijg plotseling de enorme behoefte om in de kast te kijken of ik het de situatie juist aanvoelde toen ik de schuursleutel pakte.
De kastdeur die altijd op slot zit, was nu niet op slot. In de kast staat een nat leeg glas tussen de andere glazen en op een plank lager staat een wijnfles met de dop er los op. Dit is zichtbare bevestiging van mijn gevoel. Het schuldgevoel is niet van mij. Mijn buik- en hartchakra verkrampten omdat ik me niet veilig voelde in mijn opvoeding. Ik heb niet de mogelijkheid gehad om te kunnen manifesteren (derde chakra) wat ik het allerliefste zou willen doen (hartchakra). Dit is het gevolg geweest van mijn opvoeding door een alcoholische ouder en de afwezigheid van de ander (mijn vader werkte veel). In de beste wil van mijn moeder vond zij het noodzakelijk om voor mij te bepalen wat het beste voor me was. Hierbij is jarenlang mijn eigen wil onderdrukt. HET resultaat van mijn moeders eigen opvoeding gecombineerd met haar verslaving, die aanzet tot manipulatie en dominantie. Via dominantie had zij controle op haar leven en haar kinderen. Zij drong haar wil aan ons op en dat voelde ik heel duidelijk in mijn twee chakra’s, gecombineerd met een schuldgevoel over haar drankmisbruik.

DAT heeft de healingsopleiding mij gebracht. Ik realiseer me veel beter wat van mij is en wat van een ander is qua emoties en energie. Ik word me bewust wat het met me doet en kan er (met wat moeite) los van komen. Al jaren geleden heb ik me neergelegd dat mijn moeder alcoholist is die niet geholpen wil worden. Een verwoede poging van mij om haar te confronteren resulteerde in een ordinaire familieruzie waarin ik voor psychisch gestoord werd uitgemaakt door mensen die op dat moment heel nader bij me stonden. Ik heb destijds moeten kiezen voor mezelf en heb toen bijna een jaar geen contact gehad met mijn moeder. Ik kwam tot het inzicht dat de enige die mijn moeder kan helpen zij zelf is. Ik heb alleen controle op de manier hoe ik omga met de communicatie of energie die mijn kant op komt. De enige die de invloed van deze ziekte (want dat is een alcoholverslaving) bij mijn moeder anders kan benaderen ben ik zelf. In de omgang met mijn moeder moest ik rust gaan vinden om nog wel een band met haar te kunnen hebben, zonder geraakt te worden door de verslaving. Je zult begrijpen dat dit een proces van enkele jaren is geweest met vele ups en downs. Nog steeds leer ik dus iedere keer, maar ik kan nu wel zeggen dat ik een soort van band met mijn moeder heb zonder dat de verslaving mij nog heel hard raakt.

Betekend dit dat ik niet verdrietig word van deze situatie? Dat ik niet boos ben op die ziekte die mijn moeder in haar greep heeft? Dat ik mijn moeder niet liever gezond zou willen zien? Natuurlijk! Maar ik ben al zo ver dat ik weet en accepteer dat de enige die dat kan, mijn moeder zelf is. Zij is verantwoordelijk voor haar leven en ik voor die van mijzelf.

Ik neem mijn verantwoordelijkheid dat ik door die ziekte in ons gezin, mezelf op een verkeerde manier ben gaan neerzetten in de wereld. Ik heb te lang mijn eigen wil, mijn eigen wensen verwaarloosd om te kunnen overleven. Ik ben te ver van mezelf af gaan staan. Ik heb mezelf aangeleerd om me aan te passen aan de omgeving in plaats van mezelf te laten zien. De loyaliteit die je als kind naar je ouders hebt is werkelijk bizar groot.
Ik realiseer me dat ik nu wel degene ben die de situatie kan veranderen, en ik ben aan het veranderen. Ik zie de verbanden tussen een onveilige huisbasis, hoog sensitiviteit gebruiken om je omgeving te scannen alvorens je handelt, jezelf aanpassen om te overleven, en de sterke intuïtie die ik daardoor ontwikkeld heb.
De eenzaamheid die ik voel deels veroorzaakt door schaamte, maar ook de eenzaamheid horende bij het ontdekken van je eigen spirituele pad. Diepgaande inzichten laten zich niet in woorden uitdrukken. Terugkomen bij wie je werkelijk bent, is het pad van een lichtwerker. Dit is om een reden niet gemakkelijk, maar dat is wat ik ben. Een lichtwerker en ik zal verder blijven gaan om mijn inzichten te delen. Soms wat luchtiger, soms dus wat zwaarder van stof, maar altijd open, eerlijk en ongezouten. Precies zoals ik ben!

Myst

P.s. Als je dit leest lieve mamma, dan weet je dat ik van je hou, maar ook dat ik je loslaat om zelf je leven in te richten zoals jij zelf wenst. Als je hulp nodig hebt, ben ik er altijd voor je. Je moet het wel vragen en willen. Mijn liefde is er altijd, alleen soms niet zoals jij het wenst.

/door