Berichten

, ,

Healing-opleiding – Dag 4

In de ochtend van vrijdag 24 maart breng ik mijn zoontje naar het kinderdagverblijf en rij ik daarna door naar het centrum waar ik de healing-opleiding krijg om nog even in stilte te kunnen genieten van een lekkere cappuccino voordat de les begint. Dit keer heb ik ook mijn yoghurt met cruesli mee omdat ik in de haast nog geen tijd had gehad om te ontbijten. Als ik mijn ontbijt bijna op heb, komt de docent aangelopen en nodigt me uit om voorafgaand aan deze les een check te krijgen van mijn energiestroming. Ik ben immers toch lekker vroeg, dus dat kan nog wel even voor de les.

Niet helemaal voorbereid op wat komen gaat, neem ik plaats in de stoel tegenover de docent in ons leslokaal. De docent legt uit dat hij een korte reading zal geven over hoe mijn energie stroomt. Hij vraagt me om zelf mijn energie stromen op gang te brengen. Al gauw komt ter sprake dat mijn gronding beter kan, ikzelf had dat gevoel ook al. Het kost me soms moeite om te visualiseren dat de energie van de aarde gemakkelijk mijn benen in stroomt naar mijn bekken. Verder zit ik goed in mijn eigen energie. De healingsenergie is specifiek. Dan komt onverwacht mijn vader ter sprake. De docent geeft aan dat hij achter me staat, in mijn schaduw of slipstream en zich verlegen laat zien, bijna alsof hij zich schuldig voelt. Ik geef aan dat ik dit helemaal niet herken bij mijn vader. De docent geeft aan dat hij schuld voelt bij mijn vader voor het niet tonen van emoties of het er goed mee leren om te gaan. Ik geef aan dat mijn vader zich daar bij mij niet schuldig over hoeft te voelen en zeg hardop “Hoeft niet pa, het is goed zo”. Maar terwijl ik dit opschrijf realiseer ik me dat mijn broertjes daar wel meer moeite mee hebben. Die hebben veel meer moeite met het op een gezonde manier hanteren en omgaan met emoties. Wellicht kwam mijn vader daarom aan mij kenbaar maken dat hij zich schuldig voelt, wellicht niet tegen mij, maar tegenover mijn broertjes….
Dan noemt de docent dat er fysiek iets niet goed zit met mijn energie. Warm en koud is niet in balans. Het schiet van het ene naar het andere…. Ik beaam dat dit klopt. Ik kan in een bloedhete woonkamer, waarin mijn man in een korte broek en t-shirt zit, het ineens heel erg koud krijgen. Terwijl ik nu achter de pc zit, komt er ook weer een koude vlaag opzetten. Mijn handen en voeten worden ijskoud en ook krijg ik rillingen. Een kruik of onder een dikke deken zitten is dan het enige dat helpt. De docent legt uit dat dit zit in hele harde tegenstellingen, maar ik kan dat niet plaatsen. Dan zegt de docent dat er een ongekende hardheid in me zit, ik zorg ervoor dat ik altijd in iedere situatie waar dan ook een escape heb. Als het moet kan ik alles en iedereen achterlaten zonder enige moeite. Het is een beschermingstactiek van mij geworden, dat zijn de tegenstellingen die de docent zag.
Na even nadenken, moet ik hem gelijk geven. Ik heb in het verleden van de één op de andere dag mijn spullen gepakt en ben uit het huis van mijn ex vertrokken. Begrijp me niet verkeerd de relatie was al ten einde, maar we woonden toen nog wel samen. Zonder aankondiging heb ik op een dag mijn spullen uit huis gehaald toen mijn ex aan het werk was. Voor mij was dit de enige mogelijkheid om opnieuw te beginnen. Ik ben ervan overtuigd dat het beter was voor ons beiden, maar terugkijkend had ik het wel anders willen aanpakken om onze relatie van acht jaar waardiger te laten eindigen. Radicaal een situatie en personen achterlaten en niet meer terugkijken, kan ik inderdaad. Eerlijk gezegd heb ik dit vaker gedaan, ik sluit echt periodes of situaties af en kijk niet meer terug.
De docent onderbreekt me in mijn gedachten en zegt dat mijn gevoelens erg diepgaand zijn. Ik laat nooit het achterste van mijn tong zien qua gevoelens. Ik voel veel meer dan ik laat blijken. Ik trek verbaasd een wenkbrauw omhoog. Dit is precies wat ook in mijn geboortehoroscoop ter sprake kwam bij Wendy en zo kloppend is voor mij. De docent sluit af met het feit dat ik veel meer een einzelgänger ben dan ik laat zien. Ik heb ook tijd alleen nodig, geeft hij aan. Tot slot mag ik een vraag stellen. Er komt niks in mij op, maar tijdens net als de les begonnen is, komt er toch een vraag bovendrijven en zodra de gelegenheid er is stel ik hem alsnog aan de docent. Ik vraag hoe het met mijn ontwikkeling gesteld is, ik heb namelijk het gevoel na drie maanden thuiszitten dat er nog geen concrete beslissingen genomen zijn door mij die leiden tot het vinden van een geschikte baan voor me. De docent glimlacht en geeft aan dat ik mijn resultaten anders moet gaan meten. Mijn ontwikkelingen staan helemaal niet stil, gevoelsmatig gebeurt er een heleboel met mij en dat merkt hij op in mijn energiehuishouding. Ik moet meer met mijn gevoel gaan meten in plaats van met mijn hoofd. Ik moet lachen, mijn rationele gedachten hebben die vraag gesteld. In mijn gevoel wist ik eigenlijk wel dat er veel gaande is.

De rest van de dag ben ik een beetje afgeleid. Ik weet niet goed hoe ik alle informatie van de reading moet verwerken en dat duikt op tijdens verschillende oefeningen.
We begonnen de lesdag zoals altijd met een algemene gronding en laten onze healingsenergiestromen. We oefenen dit keer met het uitnodigen van mannelijke en vrouwelijke energie in onze tweede chakra en worden ons bewust van het duidelijke verschil hiertussen. We wisselen vervolgens weer een schoudermassage uit en krijgen weer een nieuwe vorm van healing uitgelegd.
Dit keer staat de healing op een ‘glazen beeld’ centraal. Hierbij voer je een healing uit op een projectie van een persoon, in plaats van op de persoon zelf. Dit kan je bijvoorbeeld gebruiken bij een healing op het tweede chakra. De tweede chakra staat onder andere voor seksualiteit en als iemand hier een trauma op heeft zitten, kan het plezieriger zijn om de healing te projecteren in plaats van direct te plaatsen. Ook als er een healing op afstand gegeven moet worden, kan gebruik gemaakt worden van deze vorm van healing. Je maakt als het ware in gedachte een ‘glazen beeld’ van de persoon waarop je de healing gaat geven. Als de healing klaar is, schuif je dit beeld weer in werkelijkheid over de persoon heen. Het valt me op dat als ik het glazen beeld vorm in mijn gedachte van mijn klasgenoot het voor mij veel makkelijker en duidelijker wordt waar er energieknopen zitten en waar extra healing nodig is. Ik vind deze vorm van een healing geven makkelijker.

Dan gaan we onze eigen aura’s schoonmaken van energie van anderen. Tijdens de healing valt het me op dat er twee personen in mijn aura staan. Als ik me afvraag wie het zijn dan is het voor mij duidelijk dat het gaat om mijn vader en de moeder van mijn moeder. Ik voel heel duidelijk dat dit op zielsniveau is en het niet de daadwerkelijke personen zijn zoals ik ze in dit leven gekend heb. Ik kan dit niet verder uitleggen, maar zo voelde het gewoon voor mij.

Als we vervolgens verder gaan met een healing op de band met onze gidsen, merk ik dat mijn concentratie weg zakt en ik deze healing niet helemaal goed mee kan maken. Ik blijk niet de enige te zijn die hier last van heeft, maar de docent geeft aan dat we gewoon vertrouwen moeten hebben in het proces. Een leerpunt voor mij is dat we gewoon in gedachten kunnen vragen of een gids dichterbij komt of wat afstand neemt.

We sluiten de dag af met een oefening waarbij we spelen met het nemen of juist niet nemen van verantwoording in een gesprek. Een leuke oefening waarbij mijn klasgenoot en ik veel plezier hebben.

Iedere keer maak ik bijzondere dingen mee in en rond de healing-opleiding. Ik ben benieuwd wat de volgende les zal gaan brengen. Deze staat in het teken van de helende reis van Brandon Bays en ik besluit het boek daarvan te gaan lezen om me wat voor te bereiden.

Myst

/door
,

Healing-opleiding – Dag 3

Ik heb zin in de derde dag van de healing-opleiding. De inwendige worsteling met mijn gedachten zijn afgenomen en ik ben benieuwd wat de nieuwe opleidingsdag gaat brengen. Vandaag zou alles in het teken staan van herhaling en verdieping van de voorgaande lessen.

We starten met een uitgebreide gronding waarin we met name onze eigen aura’s opschonen. Na het gronden, brengen we onze healingsenergie op gang en smeren we onszelf lekker in met onze eigen energie vanuit onze 8ste chakra (zonnezalfenergie). Nadat we onszelf geheald hebben, wisselen we een korte schoudermassage bij elkaar uit waarbij we de ander ook insmeren met hun eigen zonnezalf.

Vervolgens krijgen we een korte uitleg over het begrip “Havingness”. Havingness is de kwaliteit van mensen om iets te bezitten. Je kunt bijvoorbeeld Havingness hebben op het gebied van financiën. Mensen die Havingness hebben op het gebied van financiën zullen bijna nooit verlegen zitten om geld. Op de één of andere manier komt geld altijd naar hun toe of ontstaan er situaties waarin zij geld kunnen verkrijgen, wellicht niet ongekend veel, maar wel wat ze precies nodig hebben op dat moment in hun leven. Op sommige gebieden in je leven heb je veel Havingness en op andere gebieden in je leven heb je minder Havingness. In een meditatie proberen we te achterhalen wat voor een Havingness je hebt en het valt me op dat ik moeite heb met deze meditatie. Ik krijg geen helder beeld. Dan volgt de vraag in welke chakra je het voelt en onmiddellijk wordt duidelijk dat het bij mij zit in mijn zesde chakra. Daar wordt aan getrokken. De zesde chakra staat voor bewustzijn, oplettendheid, inzicht, intuïtie, wijsheid en visualisatie. De verlichting in jezelf vinden. Kennelijk heb ik Havingness op mijn intuïtie zitten. Zal intuïtie altijd bij me terugkomen. Als we vervolgens de verschillende auralagen doorgaan, voel ik dat in de emotionele ruimte verdriet zit en in de spirituele ruimte voel ik heel veel aanwezige kennis waar ik (nog) niet bij kan. De docente komt bij me zitten en geeft aan dat mijn innerlijke kind niet gezien werd in haar spiritualiteit en intuïtie. Daar zit wel mijn Havingness. Mijn overleden vader probeert nu duidelijk te maken dat het goed is daarmee bezig te zijn en deze energie gewoon te laten stromen. Hij is degene die heel hard staat te trekken aan mijn zesde chakra volgens haar.

Een beetje verward ga ik lunchen. Na de lunch geven we elkaar een healing op Havingness door te vragen welke chakra we voor de ander mogen schoon maken. Vervolgens gaan we verder met het schoonmaken van onze vorige-levens-aura. De docent noemt verschillende emoties en via die emoties gaan we terug naar onze vorige levens waarin we die emoties het sterkst gevoeld hebben en kijken we hoe we ons energetisch beter kunnen beschermen met healings-energie. Ik vind deze geleide meditatie lastig. Het lukt me niet goed om mee te gaan via de emoties naar een vorig leven, terwijl het bij de regressiesessies juist heel goed gaat. Plots noemt de docent het woord “slagveld” en op dat moment zie ik in ene mezelf als een witte bol rondzwerven boven een Frans slagveld. Het voelt alsof ik daar niet vandaan kom, maar erboven blijf zweven. Uiteindelijk legt de docent uit dat ik zeer waarschijnlijk daar wel gestorven ben, maar dat niet meer kan of wil herinneren. Bij het gevoel rechtvaardigheid kan ik wel heel goed voelen hoe het is om mezelf te beschermen. Wanneer ik me onrechtvaardig behandeld voel, word ik emotioneel te veel betrokken. Door mijn tweede chakra (emoties) wat dichter te draaien kan ik neutraler in mijn eigen energie blijven en reageren. Bij onrecht kan ik dus ervoor kiezen om mijn tweede chakra wat dichter te zetten om zo neutraler te reageren.

We sluiten de dag af met een edelstenenhealing. Hierbij kiezen en plaatsen we op gevoel stenen op bepaalde plekken van het lijf. In plaats van gebruik te maken van kennis van edelstenenenergie, maken we nu gebruik van onze intuïtie en leggen we de stenen neer waar we vinden dat ze goed liggen. Ik vind dit een hele leuke manier van healen. Ik heb altijd een fascinatie gehad voor de energetische werking van edelstenen. Er staan diverse boeken over edelstenen in mijn kast, maar er zijn heel wat jaren nodig om al die kennis in mijn hoofd te krijgen. Dat we nu juist op gevoel stenen geplaatst hebben bij onze healee vond ik erg leuk en veel gemakkelijker om te doen.

Als de dag voorbij is, valt het me op dat ik een stuk vriendelijker ben voor mezelf en voornamelijk rustiger ben in mijn hoofd. Het feit dat mijn regressietherapeut Wendy aangegeven heeft dat ik een Hoog Sensitief Persoon met een sterke intuïtie ben dat niet erkend is in mijn jeugd, werd ook vandaag bevestigd door de docente. Ik ben spiritueler en intuïtiever dan mijn ouders vroeger gezien hebben.
Ik besluit om me eens te gaan verdiepen in HSP.

Myst

/door

Healing-opleiding – Dag 2

Ik ben wat eerder op de plek waar we de healing-opleiding krijgen en zit te genieten van een kop cappuccino in de kantine als ik nog een klasgenoot herken van mijn vorige opleiding. Zij kon niet aanwezig zijn op de kennismakingsdag, maar vanaf nu is ze ook onderdeel van onze groep. Terwijl ik met haar aan het kletsen ben over mijn afscheid op mijn werk komt de docent aangelopen en begroet haar hartelijk en hij geeft aan blij te zijn dat ze er weer is. Ik krijg een aai over mijn schouder. Ik weet niet waarom, maar onmiddellijk voel ik me onzeker en geraakt.

Niet snel daarna zitten we weer in ons leslokaal te gronden. Na de grondingoefening gaan we aan de slag met de locatie van ons energetisch lichaam. We zijn erg gauw geneigd om bij dierbare mensen met onze energie naar voren te leunen. Letterlijk naar de persoon toe. Willen we iemand met man en macht helpen dan gaan we naast ons fysieke lichaam, ook met ons energetische lichaam naar voren leunen. Doordat we dat doen, zijn we kwetsbaarder voor andermans emoties en gevoelens en kunnen we die zelfs overnemen. Door te leren energetisch in balans (in het midden) te blijven, kunnen we neutraler iemands problemen, emoties en zorgen aanhoren zonder dat we deze ons eigen maken. We oefenen in eerste instantie dit met de energie van een plant en daarna oefenen we dit met elkaar. Al snel merk ik dat ik erg geneigd ben om inderdaad naar voren te leunen in mijn energetisch lichaam als het dierbare personen betreft. Ik doe het heel erg bij mijn broertjes, ik wil hen altijd heel graag helpen. Ik weet dat het soms beter voor ze is om ze dingen zelf te laten doen. Ik realiseer me des te meer dat als ik energetisch in balans ben, ik sneller onderscheid kan maken wanneer mijn broertjes mijn hulp of alleen een luisterend oor nodig hebben. Op hetzelfde moment besef ik ook dat ik naar voren leun met mijn energetisch lichaam bij mijn moeder omdat ik op zoek ben naar erkenning en waardering. Op het moment dat ik dat niet krijg voel ik me dubbel zo hard geraakt.

BAF,…. Dan wordt in ene duidelijk waarom het mij zo raakte dat ik voorafgaand aan de les onzeker werd toen de docent mij een aai over mijn schouder gaf en mijn vriendin een dikke knuffel. Dat voelde voor mij letterlijk als een keiharde afwijzing. Het voelde alsof ik niet gewaardeerd werd. Ik voelde me niet goed genoeg. Ik begon onmiddellijk aan mezelf te twijfelen; “Heb ik iets verkeerds gedaan?” en “Waarom vindt de docent mij niet aardig?” waren gedachten die gelijk door mijn hoofd schoten. Ik leunde met mijn energetisch lichaam naar de docent toe voor erkenning en die kreeg ik op dat moment niet. Ik zoek met name erkenning en blijk van waardering van mensen die in mijn ogen ergens verstand van hebben. Pas als de docent van de healing-opleiding zegt dat ik dingen juist aanvoel, dan pas geloof ik het. We hebben het hier over gevoel. Wat ik voel kan eigenlijk alleen IK voelen en niemand anders. Waarom geloof ik dat niet, waarom twijfel ik continue aan mezelf? Ik blijf worstelen met deze vraag en als we in de les doorgaan met een meditatie waarin het schoonmaken van onze vorige levens aura centraal staat, gaan mijn hoofd en lichaam in protest.

Op het moment dat we weer onze ogen dicht moeten doen, merk ik dat ik ze open wil houden. Ik heb echt geen zin meer in ‘nog een meditatieoefening’. In mijn hoofd raast het.

“Wat zit ik hier in deze debielenklas te doen? Een beetje aura’s voelen en energetisch leunen naar een f*cking plant? Iedereen die ik dit buiten de opleiding vertel lacht me vierkant uit. Ik lach mezelf vierkant uit. Hoe kan ik ooit bedacht hebben dat dit me zou helpen met het vinden van mijn passie en persoonlijke kracht? Wat the f*ck passie omzetten naar een betaalde baan. Beetje met je armen in de lucht zwaaien onder het mom van ‘ik help iemand met mijn helende energie’.
Rot op met je vorige levens aura, de eerste regressiesessie met Wendy is gewoon oplichting geweest. Ik ben officieel gek. Er worden dingen gewoon in je hoofd gepraat zonder je het merkt. Als de docent me niet mag, wat zit ik hier dan te doen? Hij kan me toch niet helpen als hij dat niet wil.”

Terwijl ik geïrriteerd met mijn armen over elkaar zit en in overweging neem om gewoon de klas uit te lopen, komt de tweede docente aangelopen om me te helpen met mijn meditatie. Ze legt haar linkerhand op mijn rug ter hoogte van mijn hartchakra en ik sluit automatisch mijn ogen. “Wellicht helpt dit” denk ik. Vervolgens wil de docente haar rechterhand op mijn voorhoofdchakra leggen, maar zonder dat ik het zie of haar hand voel draai ik woest mijn hoofd weg. Ik schrik van mijn eigen reactie en de docente fluistert in mijn oor dat de strijd die nu innerlijk gaande is, groei betekend. Ze laat haar hand nog even op mijn hartchakra aan de rugzijde en legt haar andere hand op mijn schouder. Dan loopt ze naar een ander om ook diegene te helpen. De razende gedachten zijn gekalmeerd in mijn hoofd, maar ik voel me duidelijk onrustig als we aan de lunch beginnen.

Tijdens de lunchwandeling bespreek ik mijn onzekerheid met mijn klasgenoot die wel hartelijk begroet werd door de docent . Ik vertel haar dat de begroeting van de docent mij aan het twijfelen bracht, maar dan bevestigd ze mij wat ik ook al geconcludeerd had. Zij vond het ook opmerkelijk hoe de begroeting ging, maar zij dacht ook dat zij hartelijk begroet werd omdat ze er de vorige les niet bij was. De docent was in haar ogen extra blij dat ze vanaf nu er wel bij kon zijn. Mij heeft hij de eerste les al hartelijk begroet. En dat was inderdaad zo. Wel vond ik het fijn om te horen dat zij ook even moest nadenken over wat er die ochtend was gebeurd. “Ik ben dus toch niet gek, dat we met verschillende intentie begroet werden was correct.

Na de lunch beginnen we aan een visualisatieoefening waarbij we ons huis van onder tot boven reinigen van alle oude energie en opvullen met schonen frisse energie. Langzaamaan kom ik weer in de les, totdat we aan de slag moeten met een healing. We moeten een partner zoeken om een healing mee uit te wisselen en omdat we met een oneven aantal zijn, blijf ik over. Je raadt het al. Ik mag een healing uitwisselen met de docent. Ik kijk mijn klasgenoot aan als ik naar hem toe loop. Zij zegt nog: “Het moet zo zijn, kennelijk moet je nog even wat rechtzetten”. Als ik bij de docent sta, biedt hij in ene een verontschuldiging aan. Hij zegt letterlijk: “Ik weet of ik iets gedaan heb, maar als dat zo is dan biedt ik je mijn excuses aan.” Zonder te snikken rolt er een traan over mijn wang. Ik geef aan dat het niet iets is wat hij gedaan heeft. Het gaat meer om hoe ik om ga met dingen.

Ik start met het geven van de healing aan de docent. In het begin ben ik erg onzeker. Het voelde voor mij als een soort examen doen. In het begin van de healing moet ik de docent helpen gronden en hij merkt dat ik afstand houd. Hij geeft aan dat ik dichterbij moet staan. Dan ga ik aan de slag met healingenergie. Weer heb ik last van tintelende armen en kippenvel, maar het werkt de docent is tevreden.
Dan is het de beurt aan de docent om mij een healing te geven, maar voordat hij dat doet overlegt hij met zijn collega wie mij de healing gaat geven en wie de rest van de klas begeleid. Ik merk dat de onzekerheid weer toeslaat. “Zie je wel, de docent wil jou niet healen”. Maar dan gaat hij alsnog de healing bij mij uitvoeren, hij stond erop.

Tijdens de healing is de docent vooral achter me bezig met het schoonmaken van mijn aura aan de achterkant. Als hij uiteindelijk ook mijn hoofd energetisch leegmaakt, merk ik dat ik een heleboel begrenzingen los kan laten. De innerlijke strijd die heel de dag duurt, lost op. Vervolgens wordt mijn energie weer aangevuld. Dit voelt lekker en ontspannend en ik zak dieper in de stoel. Ik merk dat mijn schouder weer opspeelt. De docent gaat verder en richt zich ook op mijn voorhoofdchakra. Ik wil mijn hoofd weer wegtrekken en er rollen weer wat tranen over mijn wangen, maar ik laat het toe.

Als we staan na te praten hebben we het even over mijn donkere wolk die ik steeds linksvoor voel in mijn aura. De docent geeft aan dat hij dat wil weghalen, maar als hij dat doet voelt hij het gelijk terugschieten. Hij geeft aan dat er hele hardnekkige overtuigingen zitten. Het is ook niet van één leven, er zitten meerdere overtuigingen uit meerdere vorige levens vast in die wolk. Het is net een ui die ik laag voor lag moet afpellen. Tot slot zegt de docent dat ik bijzondere helende energie heb. Iedereen heeft een verschillende vorm van helende energie en bij mij is dat ‘healing vanuit compassie en liefde’. Ik krijg mijn eigen donkere wolk en overtuigingen niet weg met mijn harde resultaatgerichte aanpak. Ik moet mezelf met meer compassie en liefde behandelen.
Het doorzettingsvermogen en de resultaatgerichte houding hebben me in het verleden heel ver gebracht, liefde en compassie zullen me nu verder brengen.

Myst

/door

Healing-opleiding – Dag 1

Een paar dagen na het intakegesprek met mijn regressietherapeut Wendy, heb ik een kennismakingsdag van de healing-opleiding. Het valt me op dat we met een veel grotere groep mensen aanwezig zijn. In plaats van met 4 man, zitten we nu met ruim 14 man in een kring als we een kennismakingsronde doen. Gelukkig herken ik één persoon van mijn vorige opleiding en dat voelt op de een of andere manier vertrouwd.
De dag zou in het teken staan van gronden en uitleg krijgen over en oefenen met healingenergie. Hoe breng je die op gang in jezelf, en hoe pas je het toe (eerst op je zelf en dan op anderen). Daarna zouden we weer even gaan oefenen met het aanvoelen van verschillende aura-lagen en we zouden de dag afsluiten met het energetisch healing van een medecursist.

Als we starten met de grondingsoefening merk ik dat het tempo hoger ligt dan in de eerste opleiding. De meditatie gaat sneller. Ik weet wat er komt waardoor het hele proces van gronden snel verloopt. De laatste dag van de vorige opleiding was in november, dus nu voelt het fijn en lekker om weer goed te gronden en mijn eigen energiehuishouding weer goed in beweging te krijgen.

Vervolgens gaan we werken met healingenergie. We leren dat we een kanaal kunnen zijn om helende energie door te sturen zonder daar wat van onze eigen energie aan kwijt te raken. De docent vraagt ons een healingsymbool voor te stellen. Bij mij is het snel duidelijk dat het symbool een triquetra is. Vervolgens brengen we dit symbool in actie en gaat de healingenergie aan. Als deze healingenergie aan staat en gaat stromen voel ik een duidelijke tintelende stroming lopen vanuit mijn hart, naar mijn schouders door mijn armen en via mijn handpalmen naar buiten. Ik voel letterlijk iets door mijn handpalmen naar buiten komen. Op hetzelfde moment dat mijn healingenergie stroomt, voel ik ook continue kippenvel over mijn armen en rug en beginnen mijn armen soms oncontroleerbaar te schokken. Ik merk dat ik de enige ben die daar last van heeft en vraag aan de docent wat ik daaraan kan doen, want het is een beetje ongemakkelijk. De docent legt uit dat het continue kippenvel op mijn armen en rug weleens de aanwezigheid kunnen zijn van een gids en dat ik die gids gewoon kan vragen iets meer afstand van mij te nemen. In gedachten doe ik dat. Ik bedank de aanwezigheid van mijn gids en vraag hem om iets minder aanwezig te zijn. Prompt begint het kippenvel af te nemen en wordt het schokken van mijn armen beduidend minder terwijl ik de healingenergie nog duidelijk voel stromen.

We beginnen als eerste met het schoonmaken van onze eigen auralichamen en chakra’s. We vegen als het ware met de healingenergie alle oude, vastzittende, niet-bij-ons-horende energie uit ons systeem de aarde in. Ook de verschillende chakra’s maken we schoon en brengen we weer in balans. Als alle plekken in mijn aura’s schoon en leeg zijn vullen we die weer op met onze eigen energie.

Dit hele proces sta ik in mijn hoofd een discussie te voeren. “Voel ik dit nou echt? Lucht het nou op als ik energie van anderen weg veeg? Voel ik dat nou goed?” Af en toe kijk ik om me heen en zie ik dat ik niet als enige debiel in de lucht sta te gebaren met mijn handen. Iedereen maakt veeg-bewegingen en is heel erg geconcentreerd met zichzelf bezig. Sommige mensen voelen zich inderdaad ook echt opgelucht als we erover praten. Anderen zijn emotioneel omdat ze merken dat veel van hun eigen energie vastzit in situaties of de energie van andere personen bij hen kleeft. Ik voelde me beduidend opgelucht, alsof ik een grote voorjaarsschoonmaak in mijn eigen lijf heb gehouden in plaats van in mijn huis. Ik voel dat ik meer ruimte om me heen heb en me wat stabieler voel in mijn eigen emoties. Kennelijk pak ik makkelijk energie en dus emoties over van andere mensen en blijven die ongewild plakken. Zo’n healingschoonmaak helpt dus daarbij. De twijfels over wat ik sta te doen worden iets minder als ook andere mensen vertellen over hun ervaringen.

Aan het einde van de dag leren we een healing te geven aan een medecursist. Ik neem als eerste plaats in de stoel om een healing te ontvangen. Tijdens het schoonmaken van mijn vierde chakra voel ik me duizelig worden. De docent ziet dat en neemt het schoonmaken even over van mijn medecursist. Aangezien ik met ogen dicht zat, kon ik niet zien wat de docent achter me aan het uitvoeren was. Maar in ene voel ik “iets” vanuit links bij mijn hart zo naar voren mijn lichaam uitschieten”. De docent vraagt aan me hoe het gaat en ik beken dat mijn misselijkheid over is en ik me lichter voel. “Dat was de bedoeling lacht de docent en mijn medecursist neemt het schoonmaken weer over.” Waarschijnlijk zat er iets vast in mijn hartchakra dat de docent heeft losgemaakt en verwijderd waardoor ik me een stuk beter voelde. Wat dat was, weet ik tot op de dag van vandaag niet.
De healing voelde heerlijk aan en je kan er zelfs een beetje slaperig van worden. Zodra mijn healing klaar is, wisselen we de rollen om en voer ik een healing uit bij mijn medecursist die het heerlijk vond.

Bij de afsluiting verteld de docent dat we deze dat behoorlijk wat energie in beweging gebracht hebben en dat we daar de komende tijd nog wel wat van kunnen voelen. Als we bijvoorbeeld wat extra moe  of prikkelbaar zijn dan kan dat door deze lesdag komen. Hij geeft aan dat we kunnen bellen als het uit de hand loopt, maar dat niet verwacht als we op tijd onze rust pakken. De grote groep neemt afscheid van elkaar en enkele weken later komen de mensen die de healing-opleiding echt gaan (zoals ik) doen weer bij elkaar voor een tweede lesdag.

Myst

/door